در صورت وجود علائم زیر به فکر بیماری بهجت باشیم:
1- آفت تناسلی
2- بروز ترمبوز (لخته شدن خون) در عروق در فردی که علت مشخصی برای آن نداریم.
3- آفت دهانی تکرارشونده، آفت‌های بزرگ دهانی.
4- بروز علائم عصبی در یک فرد جوان که علتی برای آن نداریم. به ویژه در آقایان مثل تشنج.
5- التهاب چشم به صورت درد و قرمزی چشم و تار شدن بینایی.
✅ بیماران بهجت حساس به تروما هستند، یعنی ممکن است در محل آنژیوکت دچار ترومبوفلبیت شوند یا در محل کاتتریزاسیون شریانی مبتلا به آنوریسم گردند.
✅ زخم‌های دهانی بسیار شایع است. آفت دهان به هر علتی باشد در عرض حداکثر سه هفته بهبود می‌یابد. لذا زخم دهانی پابرجا را از نظر مالیگننسی و عفونت ارزیابی کنید.
✅ سایر علل آفت دهان:
✅ در صورت بروز هرگونه علائم عصبی، چشمی و عروقی مثل DVT، به خصوص در افراد جوان، به ویژه در شرایطی که علتی برای آن نداریم، حتما به فکر بیماری بهجت باشیم.
ورزش‌هایی که با تحمل وزن همراه است، باعث افزایش تراکم استخوان میشود.
1-دویدن
2-پریدن
3-اسکوات
4-نشستن و بلند شدن از روی صندلی
5-ایستادن روی یک پا با کمک صندلی.
موارد 3 تا 5 را روزانه و در 3 نوبت 10 ثانیه‌ای انجام دهید.
برای دانلود کلیک کنید:
در مطلب قبلی به این سوال پرداختیم که چه مواد غذایی بخوریم تا سیستم ایمنی مان تقویت شود؟
در این نوشته با یک ماده مفید دیگر آشنا می‌شویم.
۲) چای سبز: green tea
در مطالعات پزشکی مشخص شده است که چای سبز به دلیل دارا بودن پلی فنول میتواند مسیرهای ایجاد التهاب در بدن را کاهش دهد.
بر همین اساس در بیماری هایی که با التهاب و بهم ریختگی فعالیت سیستم ایمنی همراه است، میتواند موثر باشد.
باعث کاهش بروز سرطان، کاهش چاقی و کاهش التهاب و درد مفاصل در بیماری های روماتیسمی شود.
چای سبز باعث تعدیل پاسخ سیستم ایمنی میگردد( immunomodulatory effect)
در مصرف چای سبز نباید زیاده روی کرد چون میتواند منجر به سردرد، اختلال خواب و مشکلات گوارشی شود.
مصرف زیاد چای سبز در بارداری میتواند منجر به سقط جنین شود.
میزان توصیه شده چای سبز در روز ۳ تا ۴ فنجان در روز است.
این مطلب ادامه دارد…
سوال: کمبود ویتامین د چه علائمی ایجاد می‌کند؟
1-علائم بالینی: ضعف، بیحالی، خستگی، درد استخوان‌ها، مشکل در راه رفتن (مثلا در بالا رفتن از پله‌ها)، شکستگی استخوان
2-ریزش مو
3-افسردگی
4-تاخیر در ترمیم و خوب شدن زخم‌ها
5-ضعیف شدن سیستم ایمنی و عفونت‌های مکرر
سوال: درمان کمبود ویتامین د چیست؟
برای درمان کمبود ویتامین د بهتر است از داروهای خوراکی استفاده شود. اگر سطح ویتامین د زیر 10 است، قرص‌های 50 هزار واحدی را هر هفته یکی و به مدت 8 هفته. در بقیه موارد می‌توان از دوزهای کمتر استفاده کرد.
یک لیوان شیر 300 میلی‌گرم کلسیم دارد.
یک عدد پرتقال 60 میلی‌گرم کلسیم دارد.
28 گرم پنیر (به اندازه یک قوطی کبریت) بین 200 تا 340 میلی‌گرم کلسیم دارد که بستگی به میزان سخت بودن پنیر دارد. هر چه رطوبت پنیر کمتر باشد، کلسیم آن بیشتر است مانند پنیر چدار.
110 گرم بستنی دارای 100 میلی‌گرم کلسیم است.
حدود 120 گرم حبوبات پخته شده (تقریبا یک لیوان) 70 میلی گرم کلسیم دارد.
یک پیاله ماست (معادل 170 گرم)، 250 میلی‌گرم کلسیم دارد.
نکته مهم: اگر شما آزمایش خون داده‌اید و کلسیم خون شما طبیعی است، این بدان معنا نیست که شما نیازی به مصرف کلسیم ندارید.
ویتامین د یکی از ویتامین های محلول در چربی است که در مواد غذایی به مقدار کم وجود دارد. ( به جز در کبد ماهی). ویتامین د برای حفظ استحکام استخوان ها لازم است.
ساخته شدن ویتامین د در بدن با تابش نور خورشید به پوست شروع میشود و در کلیه ها سنتز آن کامل میشود.
در مطالعه بزرگی که انجام شد، ۴۱ درصد افراد بالغ کمبود ویتامین د داشتند، که می تواند باعث پوکی استخوان و کاهش تراکم استخوان‌ها شود.
در برخی مطالعات پزشکی مشخص شده در طی هر بارداری 3 تا 5 درصد از تراکم استخوان کم میشود.
طی 3 تا 6 ماه شیردهی، 10 درصد از تراکم استخوان‌ها کم میشود.
بعد از اتمام شیردهی، به مرور زمان تراکم استخوان به حالت نرمال برمی‌گردد.
نکته مهم: انجام تست تراکم استخوان در طی شیردهی، ارزش تشخیص ندارد.
براساس مطالعات پزشکی بین تعداد زایمان‌ها و شیردهی‌ها و ایجاد پوکی استخوان و شکستگی در آینده ارتباطی وجود ندارد.
آرتروز یا استئوآرتریت، شایع‌ترین بیماری مفصل است و یکی از علل مهم ناتوانی در بالغین محسوب میشود،
و باعث ایجاد درد و تغییر شکل در مفصل میشود.
در ابتدا مختصرا با ساختار طبیعی مفصل آشنا می‌شویم.
غضروف مفصل که سطح مفصل را پوشانده، یک سطح با اصطکاک کم ایجاد می‌کند و همچنین ضربه گیر است.
در آرتروز اولین تغییری که ایجاد میشود این است که شیارهایی در سطح مفصل بوجود می‌آید و آن را ناصاف می‌کند، بنابراین حرکات مفصل دردناک میشود، به تدریج تمام غضروف تخریب شده و آسیب در استخوان زیرین هم ایجاد میشود.
غضروف مفصلی قدرت ترمیم ناقصی دارد، یعنی وقتی از بین رفت نمی‌تواند به حالت عادی خودش را برگرداند. (بر خلاف پوست انسان که بعد از آسیب خودش را ترمیم می‌کند.)
غضروف آسیب دیده به جای اینکه یک غضروف نرمال ایجاد کند، ساختاری بدشکل را بوجود می‌آورد، و گاها داخل غضروف کلسیم رسوب کرده( استئوفیت) و علائم بیماری را تشدید می‌کند.
پس مراقب غضروف مفصلی خود باشیم.
