درمان‌های دارویی در آتروز
درمان‌های دارویی آرتروز ۲ دسته عمده است:
- داروهای خوراکی، که به صورت مختصر در این نوشته بررسی می‌شوند
- داروهای تزریقی داخل مفصل که در نوشته دیگری خدمتتان عرض می‌کنم.
داروهای خوراکی:
1- استامینوفن و داروهای ضد التهاب مثل ناپروکسن.
این داروها به صورت پماد و ژل هم قابل استفاده است و عوارض کمتری نیز دارد.
2- داروهای به اصطلاح غضروف‌ساز که دارای گلوکزآمین و کندروئیتین سولفات است.
فرقی نمی‌کند از کدام برند دارویی استفاده شود، ولی مهم این است که دوز مناسب از هر دو تا را داشته باشد.
میزان گلوکزآمین باید 1500 میلی‌گرم در روز و میزان کندروئیتین 1200 میلی‌گرم در روز باشد.
مثلا هر قرص از برند زیر 750 میلی‌گرم گلوکزآمین و 600 میلی‌گرم کندروئیتین سولفات دارد؛ پس باید روزانه دو عدد از این قرص خورده شود:
3- امگا 3 باعث کاهش درد و کاهش نیاز به مصرف مسکن می‌شود.
4- ویتامین C: براساس آخرین تحقیقات پزشکی، مصرف ویتامین C همراه با داروهای غضروف‌ساز می‌تواند در بهبود درد و ترمیم غضروف مفصلی نقش داشته باشد.
5- داروهای حاوی آوکادو و سویا: سویا به دلیل داشتن هورمون زنانه (استروژن) و آوکادو به دلیل اثرات ضد التهابی در درمان علائم آرتروز موثر است مانند پیاسکلدین، آووسوی و …
و موارد زیادی داروهای گیاهی موجود در بازار که به شکل قرص و کپسول در بازار دارویی موجود است و در برخی افراد اثربخش است.
یادمان باشد که استفاده زیاد از مسکن‌ها در سرکوب زیاد درد نه تنها سودمند نیست، بلکه مضر است. درد یک زنگ خطر خوب برای مبتلایان به آرتروز است که فعالیت‌های خود را محدود کنند.
